же башка иштеринен колу бошочу эмес. Анын үстүнө, «сендей кезимде мен көп нерсеге жетишкем», «колуңдан эч нерсе келбейт», «жалдырап телевизор эле карап отурасың», «элдин балдарын карачы» ж.б. сыяктуу сөздөр менен урушкан сайын, ортобуздагы дубал бийиктей берчү.

Үч ай ичинде жаңыдан тааныштык. Жаныма отуруп алып балалык кезин, апам экөөнүн таанышканын, мен төрөлгөндө бир жума майрамдаганын айтып берди. Келечекке болгон пландарымды сурап, ойлору, идеялары менен бөлүштү. Акыркы күндөрү тамашалашып, бири-бирибизге тийишип сүйлөп калдык.

Кетерине бир күн калганда, жаныма келип отуруп, бир топко чейин терезени карап турду. Бир нерсени айткысы келди, бирок эмнеден баштаарын билбей турганы сезилип жатты.

— Жаку, мени кечирип кой. Чынында, балдарыма кыйратып деле ата болбоптурмун. Үй-бүлөмө, апаңарга, балдарыма убакыт бөлгөндүн ордуна жумуш менен достордун ортосунда эле жүр бериптирмин. Шаарга келип өңүңдү көргөндө, сени жоготуп алам деп аябай корктум. Баарын эми гана түшүнүп жатам. Мен өзгөргөнгө аракет кылам. Уулум, кел экөөбүз баарын башынан баштайлы. Сүйлөсөм ыйлап жибермекмин, акырын гана башымды ийкедим. Тезирээк айыгып атам