Токтоо, ойлонуп сүйлөгөн, шапар тээп ашыкча көңүл ачканды жактырбаган маектешим Гүлнур Асанова эл арасына ырчы, дастанчы, актриса катары белгилүү. Бүгүн каарманымдын дүйнөсүнө сапар алып, бир топ кызыктарга күбө болдук.
«БАЛАЛЫКТАГЫ ОЮНЧУКТАРЫБЫЗ ЫЛАЙ, ЧӨП-ЧАР ЭЛЕ»
– Мен Аксы районундагы Кербен айылында төрөлгөм. 6 жашка чейин ошол айылда болуп, балалыгымдын алгачкы жылдары өттү. Ал кездеги кызыктуу окуяларымдын көбү унутулуп калды. Бирок бир билгеним, эркек балдар менен ойночумун. Биздин учурда азыркыдай уюлдук телефон, компьютер дегендер жок болчу. Негизги оюнчуктарыбыз ылай, чөп-чар болуп, тамак жасап, чаңга оонап эле жүрчүбүз. Бир жолу Анюта деген орус кыз менен оюн учурунда уруша кетип, менин бетимди тытып алган. Азыр ал кошуналарымдын бирин да билбейм, өзгөрүшсө керек. Анан Таш-Көмүр шаарына көчүп келип, мектеп босогосун аттадым. Мектепте алдыңкы окуучулардан болдум. 11-классты аяктаганча кароо-сынактарга катышып, дайыма биринчиликти алып жүрдүм.
«АТА ДЕГЕН КИМ, АНЫН МЭЭРИМИ, ТАРБИЯСЫ КАНДАЙ БОЛОТ БИЛБЕЙМ»
– Үйдө 3 бир тууганбыз. Айнур эжем жана Алмаз аттуу агам бар, мен кенжесимин. Колдоочум – апам, мүнөзүм да апамдыкындай. Ал эми сырдашым, курбум эжем. Агам бизди кичинебизден катуу кармагандыктан, аны менен көп сүйлөшө албайм, агалык сүрү бар. Атам тууралуу эч нерсе деле билбейм. Себеби мен төрөлгөндө ата-энем эки башка жолго түшүшкөн. Болгон мээримди, тарбияны энеден гана алдым. Ата деген ким, ал кандай адам? Анын мээрими, тарбиясы кандай экенин билбейм. Ал кишиден моралдык да, материалдык да жардам болгон эмес. Балким, атанын тарбиясын алсам башкача инсан болмокмун. Агам менен эжем кабарлашып акыбалын сурап турушат. Мен 2-3 жыл мурда сүйлөшкөм. Орус мүнөз болгондуктан, ачылып деле сүйлөшө албадык. Азыр анын башка бүлөсү, балдары бар, аман болсун деп коём.
«ЭЖЕМДИН АРКАСЫ МЕНЕН 2 ЖОГОРКУ БИЛИМГЕ ЭЭ БОЛДУМ»
– Орто мектепти аяктап, 3-курска чейин Б.Бейшеналиева атындагы Искусство институтунда, андан кийин К.Молдобасанов атындагы Кыргыз улуттук консерваториясынын салттуу музыка бөлүмүнө которулуп, ошол жактан окуумду уланткам. Кыргыз Республикасынын Президентинин алдындагы Башкаруу академиясында экономика багытында магистрлик билим да алдым. Экинчи ирет жогорку билим алуума бир тууган эжем себеп болгон. Анткени мен окууга келгенде эжем К.Карасаев атындагы Бишкек гуманитардык университетинин банктык иш бөлүмүнө тапшырткан эле. Искусство институтунда окугандыгыма байланыштуу ал жакка барбай койгом. Ошондо эжем «окубай койдуң, чыгармачылыкта ийгилик деле жаратпайсың» деп капа болгон. Чет жерлерге чыгып, кыргыздын желегин желбиретип калганымда ыраазы болуп, жакшы пикирин билдирди. Ошентип эжеме күтүүсүз белек кылайын деп магистрлик билимди экономика тармагынан алдым. Чынын айтканда, акча менен бүтүрүп алам деген ишеничте тапшыргам, бирок акча жардам берген жок. Уяттын күчү менен күндө сабакка барып, практикада жүрүп магистрликти жактадым.
«БАКТИЯРДЫН ҮЙ-БҮЛӨСҮНӨ ЫРААЗЫМЫН, АЛАРГА ЖАКШЫЛЫК КААЛАЙМ»
– 29 жашка чейин үй-бүлө куруу деген темага кылдаттык менен мамиле жасадым. «Жан шеригимди тандоодон адашпасам экен» деп тиленчүмүн. Тилекке каршы, жаңылыштым. Бактияр экөөбүз кайчы жолго түшкөнүбүздөн кийин элдер ар кандай жомокторду токуду. Ар ким өз деңгээлине жараша кабыл алат деп, көңүл бурган жокмун. «Ажырашуунун себеби эмнеде?» дегендерге, болгону ортодо түшүнбөстүктөр болду. Жеке жашоом болгондон кийин ал нерсе мага эле тиешелүү. Ошондуктан бүгүн мен, эртең Бактияр сыртка чыгарып сериал болушун каалабайм. Эң негизгиси урушпай-талашпай бир чечимге келдик. Бактиярдын ата-энесине ыраазымын, аларга ден соолук, жакшылык каалайм, аябай жакшы адамдар. Бактиярдын бир тууган эжеси өтө даанышман аял экен, «эки дүйнө бактылуулук каалайм» деп, жакшы сөзүн айтты. Бактияр дагы «өтө жакшы адамсың, сенин бактылуу болушуң үчүн дуба кылам, сенде жакшылыктар болсун» деген билдирүү жазган. Мен дагы Бактиярга ошону каалайм, аны жакшы же жаман деп ооз ачпайм.
«ЖАРАШЫП КАЛАБЫЗБЫ ДЕГЕН ОЙ БОЛГОН…»
– Ажырашуу мага оңойго турган жок. Башымдан өткөн окуядан кийин депрессия болуп ооруканага жатып калдым. Дарыланып жатканда телефонумду өчүргөн элем. 20 күн аралыгында эч кимге үн катпагандыктан, элдер мени күнөөлүү кылып чыга келишти. Биринчиден, баарына жооп берип, жалпыга маалымат бергенге үлгүргөн жокмун. Экинчиден, ажырашып кетиптир деген кабардын дароо эле калк арасына тарап кетишин каалаган жокмун. Анткени бири-бирибизди кечиришип, жарашып калабызбы деген ой болгон. Тагдыр экен, андай болбоду. Ооруканадан чыккандан кийин Сары-Челекке барып, өзүмдү алаксыттым. Азыр деле толук өзүмө келдим деп айта албайм (каарманым жашып кетти).
«2 ЖЫЛ ЧОГУЛТКАН КАРАЖАТЫМА ЖАКЫНДА ЭЛЕ УНАА АЛДЫМ»
– 2009-жылдан тарта унаага отуруп, руль башкарып калдым. Эң алгач Audi A6 үлгүсүндөгү унаа алып, айдаганды үйрөнгөм. Биринчи руль башкарганым эсимден кетпейт. Буттарымды калтырак басып, үйрөтүп жаткан кишинин сөзүн укпай эле коркуу сезимине алдыргам. Акыркы 2 жылда коомдук транспорттун кызматын пайдаландым. Жакшы үлгүдөгү унаа алайын деп акча топтоп жүргөм. Жетиштүү каражат топтоп, жакында эле бешинчи унаамды – Лексус GX470 алдым. Эл оозунда элек жок да, «баягы калыңга деп берген акчага алыптыр» деген сөздөрдү чыгарып жиберишти. Бирок мен Бактиярдын ата-энеси берген калыңды, кулагыма салган сөйкөгө чейин кайтарып бергем. Бирөөнүн акчасын, буюмун пайдаланып калайын деген ниетим болгон жок.
Булак: super.kg