25 жаштамын. Жашоонун кызыгына тойбой, ойноп-күлүп бактылуу жашай турган мезгилде жашоом кызыксыз. Өзүмдүн ордум башка жакта болгондой ойлор келе берет. Ушул убакытка чейинки сүйлөшкөн жигиттер башында көнүлүмө карап, аягында таштап кеткени буга себеп болду деп айта алам.
Өзүм жөнүндө айтсам жакшы үй-бүлөнүн улуу кызымын. Ата-энем кадыр барктуу адамдар. Шаардагы министирликтердин биринде эмгектенем. Келбетим, мүнөзүм, тарбиям, эл менен кылган мамилем жайында. Көчөлөп баспайм, сүйлөшкөн балдар менен жакын мамиледе болгон эмесмин. Жаш курагымды өткөрбөй сүйүктүү жар, бактылуу эне болууну эңсеп келем. Бассам-турсам оюмда үй-бүлө куруу. Канткенде өмүрлүк жолдошумду жолуктуруп, аны менен бирге боло алам? Ушул нерселерди ойлоп жүрүп депрессияга кабылдым.
БУЛАК:bilesinbi.kg