Бул жерге кайрылам деп ойлободум эле. Соз башынан болсун. Чүйдөн болом. Жашым 18 де өз айылымдан бир бала менен сүйлөшөм, ал 95 жылкы, 6 ай болуп калды. Башында баары жакшы болчу, кийинчирээк менден алыстап качып калды,
көрсө үй-бүлөөсү чон уруш чыгарыптыр, ал кызды албайсын каршыбыз сүйлөшпө деп.
Өзүмдүн апам билбейт анын үйүндөгүлөр каршы экенин айткан жокмун, жүрөгүн ооруткум келбейт, эгер билсе сүйлөшпө деп кыйнайт.
Бирок жигитим  өзү болбой жатат мага жабышып алам, каршы болсо болот кийинчирээк жакшы көрүп кетет дейт. Мен да каалайм кайненемдин мага жакшы, жылуу көз караш менен тосуп алса деп.
Анан кагып силкип жаман көрүп турса мага да жаман болот. Эмне кылсам ал баланы менд а жакшы көрөм,бирок мен барсам мени ээзип коюшпайбы?